Engelsen en Amerikanen doen graag laatdunkend over de Europese Unie. Nu schort er ook wel wat aan, maar moeten we de Unie dan ook afschrijven? Kirchick vindt van niet. In acht hoofdstukken beschrijft hij de belangrijkste bedreigingen voor Europa: Russische expansiedrang, de opkomst van autoritaire regeringen, rechtsradicalisme en xenofobie, toenemend verzet tegen de macht van verre bureaucraten, gebrek aan politieke moed om prangende economische en sociale problemen grondig aan te pakken. Kirchik voorziet donkere tijden als de EU niet tijdig en slagvaardig optreedt, omdat de middelpuntvliedende krachten dan de overhand kunnen krijgen. Tegelijk wijst hij op de grote verworvenheden van de Unie, de Europese gezindheid van de jeugd en de absolute noodzaak bijeen te houden wat vroeger zo verdeeld was. Ook al biedt Kirchick geen oplossingen, zijn boek dringt krachtig aan op bezinning zo lang het nog niet te laat is. Een notenapparaat geeft bronverwijzingen, een literatuuropgave ontbreekt; wel is er een register.